Όσοι φέρουν τη στάμπα του «ευαίσθητου», είναι απ’ τους πιο πληγωμένους του κόσμου ετούτου που πληρώνουν πολύ ακριβά το τίμημα.
Είναι αυτοί, που πνίγονται στη θάλασσα των συναισθημάτων τους, αλλά αμετανόητοι βουτούν όλο και πιο βαθιά της!
Είναι αυτοί οι χαρισματικοί και ξεχωριστοί άνθρωποι που νοιάζονται να δουν πέρα κι απ’ όσα λες, εισχωρούν πολύ βαθύτερα, και μπορούν και ξεχωρίζουν όλες τις αποχρώσεις του κάθε συναισθήματος που βιώνεις.
Ξέρουν να διαβάζουν στα μάτια σου κι όσα ΔΕ λες, και μ’ ένα βλέμμα τους σκανάρουν τα εσώψυχά σου διεισδύοντας στα άδυτα της ψυχής σου.
Στη θάλασσα η ψυχή μας βρίσκει τη θέση της
Η ψυχή τους είναι φτιαγμένη από σπάνια κι εύθραστα υλικά, και χωρίς ενδοιασμό θα σ’ ανοίξουν την αγκαλιά τους να αγκυροβολήσεις μέσα της, σαν σε απάνεμο λιμάνι στην τρικυμία.
Είναι αυτοί που θα τρέξουν πρώτοι, αν “πέσεις” και θα σε τραβήξουν δυνατά ώσπου να σηκωθείς!
Ακόμη κι αν χρειαστεί να κυλιστούν μαζί σου στα πατώματα, θα το κάνουν και δε θα σε εγκαταλείψουν ποτέ στη μοίρα σου.
Είναι αυτοί που δε θα κουραστούν να βάζουν «πλάτη», για να υπερπηδήσεις εμπόδια και προβλήματα, ώσπου να σε δουν να χαμογελάς ξανά.
Αυτοί που θα σου σταθούν σε κάθε δύσκολη στιγμή σου, γιατί γι’ αυτούς είναι η μόνη επιλογή αυτό το ενδεχόμενο.
Είναι αυτοί που δε θα σου γυρίσουν ποτέ την πλάτη, αλλά θα συμπάσχουν μαζί σου, θα βυθίζονται στην θλίψη σου, θα συμμερίζονται την απογοήτευσή σου, θα θυμώνουν με όσα σε πληγώνουν!
Είναι οι άνθρωποι που «θ’ υιοθετήσουν» τα βάσανά σου, και θα ηρεμήσουν μόνο όταν θα νιώσουν ότι τα ξεπέρασες κι είσαι καλά!
Έχουν τον τρόπο να σμιλέψουν τον πόνο σου μ’ ένα χάδι και ν’ απαλύνουν τη καρδιά σου με τη συνεχή και ουσιαστική παρουσία τους.
Τη μοναξιά σου να την αγαπάς και μη την αδικείς
Μένουν δίπλα σου και πονούν και χαίρονται μαζί σου Αληθινά!
Οι άνθρωποι αυτοί, είναι πραγματικοί θησαυροί να τους έχεις κοντά σου.
Ξέρουν πολύ καλά από πόνο και ξενιτεύουν τη ψυχή τους κάθε που πονάς, να σου βρουν απάγκιο.
Έχουν πολλές πληγές και βαθειές ρωγμές από φιλίες κι έρωτες που επένδυσαν την ευαίσθητη ψυχή τους και πληρώθηκαν με προδοσία!
Κάθε πληγή τους, κάνει πολύ καιρό να κλείσει, και τα δάκρυά τους μοιάζουν κρυσταλλωμένοι σταλαγμίτες που κοσμούν τον εσωτερικό τους κόσμο κι οι «μύτες» τους δεν αμβλύνονται ποτέ.
Είναι οι άνθρωποι αυτοί, που η ύφανση της ψυχής τους είναι απ’ το πιο ακριβό μετάξι, και τα μάτια τους ντυμένα με καθαρούς ουρανούς.
Φορούν τη ψυχή τους στο πρόσωπο και ορμούν στον πόλεμο της ζωής με αυτοθυσία χωρίς καμιά ασπίδα προστασίας!
Δίνουν ολότελα τη ψυχή τους σε όσους αγαπούν, ακόμη κι αν ξέρουν ότι μπορεί να την πάρουν πίσω σε χιλιάδες κομμάτια…
Είναι οι άνθρωποι αυτοί, που όχι μόνο, θα δακρύσουν στη θέα κάθε δυστυχισμένου πλάσματος αλλά είναι πρόθυμοι να στρώσουν τη ψυχή τους χαλί για ν’ ανακουφίσουν τον κάθε άστεγο και το κάθε ανυπεράσπιστο αδέσποτο ζώο.
Είναι οι όμορφοι αυτοί άνθρωποι που μοιάζουν με κιθάρες μετέωρες στο σύμπαν, κι αν καταφέρεις κι αγγίξεις τις χορδές τους θα ντύσουν τις στιγμές σου με πανέμορφες μελωδίες που θα θυμάσαι πάντοτε, γλυκά!
Είναι αυτοί οι ευαίσθητοι κι ωραίοι άνθρωποι, που επιμένουν να εγκλωβίζονται στις φυλακές του συναισθηματικού τους κόσμου, και καρτερικά εκτίουν την ποινή που τους απονέμεται μετά από κάθε στραπάτσο.
Οι ίδιοι, -συχνά- νιώθουν καταραμένοι, μα στο βάθος τους ξέρουν πως είναι ευλογία να έχεις ευαίσθητη ψυχή!
Είναι αδύνατον ν’ αλλάξουν!
Η ευαισθησία είναι ένα χάρισμα γραμμένο στο κάθε κύτταρο της υπάρξής τους και «προίκα» τους για μια ζωή!
Τους ευαίσθητους ανθρώπους της ζωής σας, φυλάξτε τους σαν κόρη οφθαλμού, γιατί είναι πραγματικά «δώρο ανεκτίμητο».
